عاشقیم برای ساختن و زیستن ولی همواره می شکنیم شیشه ی عمر هم را با بی رحمی تمام...

نمی دانم که چرا در اوج لطافت روحمان شیفته ی شکستنیم...

می شکنیم سکوت و آرامش حکمت آمیز دنیا را و تا شکستن بعد انسانی خویش پیش می رویم

در حیرتم از این شکستنها!!!

در حیرتم از اینکه" آفریده ها و خلقت خداوند حکیم، از برای شکستن باشد و بس....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: